Τρίτη, Ιουλίου 03, 2007

Θέλω τη μέρα που θα φύγεις



(δεξι κλικ στον τίτλο και νέο περάθυρο)



Και τι μπορώ να πω για σένα
Που νά’ ναι εσύ
Λέξεις με δέρμα και μαλλιά
Γραμματικές για την αφή

Χέρια μπλεγμένα

Θέλω τη μέρα που θα φύγεις
Απ’ το πρωί να μου γελάς
Κι όταν την πόρτα θα ανοίγεις
Να είναι σαν να μ’ αγαπάς

Και πως μπορώ να σε θυμάμαι
Και να’ σαι εσύ
Τα γέλια σου σαν τα νερά
Μια ήσυχη λέξη στ’ αυτί

Και να νικάμε

Θέλω τη μέρα που θα φύγεις
Απ’ το πρωί να μου γελάς
Κι όταν την πόρτα θα ανοίγεις
Να είναι σαν να μ’ αγαπάς


Χρηστος Θηβαιος
Μουσικη/στιχοι: Θανος Μικρουτσικος/Οδυσσεας Ιωαννου


Ίσως το καλύτερο τραγούδι των τελευταίων χρόνων. Αστρική συνεύρεση μουσικής, στίχου και ερμηνείας. Ο Μικρούτσικος βρήκε την μουσική που έκρυβαν οι στίχοι του Οδυσσέα Ιωάννου για να τραγουδηθούν μοιραία από αυτό το αερικό, τον Χρήστο Θηβαίο.


Η πιο πάνω μαγική στιγμή συνέβη στην Ελλάδα και μου είναι αδιανόητο, την ίδια στιγμή να χρειάζονται κινητοποιήσεις των ευαίσθητων πολιτών για να μην καταλήξει η Πάρνηθα, ούτε ένα μικρό τμήμα αυτής, σε οικόπεδα των επιτήδειων.


Η άποψη μου Παιδιά είναι, μέσα σ αυτό το κλίμα των κινητοποιήσεων, να ΑΠΑΙΤΗΣΕΤΕ άμεσα την δημιουργία ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ. Καταγραφή κάθε σπιθαμής της Ελληνικής γης. Είναι ο μόνος τρόπος για να μην υπάρχει ο φόβος κάθε φορά ότι τα κοράκια θα αρπάξουν και θα οικειοποιηθούν, αλλά και θα τους κοπεί η φόρα να βάζουν φωτιές για να καταντήσουν τα δάση σε οικόπεδα.
Είναι η μόνη λύση γιατί, όσο διαιωνίζεται αυτή η άναρχη κατάσταση όλο και περισσότερο θα εποφθαλμιούν τα δάση και το πράσινο.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κλέλια μου, καλή σου μέρα. Υπέροχο στ' αλήθεια, το τραγούδι, και "μαγική " η φωνή του Θηβαίου. Μου το θύμησες κι έβαλα τον "Αμλετ" στο σι-ντι..και νιώθω καλύτερα.

Για το Κτηματολόγιο,τι να σου πω...Διαβάζω αυτές τις μέρες πολύ γι' αυτό το θέμα, αλλά δεν ξέρω ακόμα κι αν γίνει, αν θα αλλάξει κάτι, όσο έχουμε αυτή τη νοοτροπία του "ωχ, αδερφέ...!"

Καλή σου μέρα.

Cle Petridou είπε...

@ Νατασσάκι μου καλό,
Ναι ο Θηβαιος είναι για μένα ο πιο εκφραστικός ερμηνευτής κι ο «Αμλετ της σελήνης» ένας δίσκος πολύτιμος, τον ακούω κι εγώ τώρα στο γραφείο καθώς δουλεύω και συγχρόνως… απαντώ στο σχόλιο σου.

Ένα καλό που μας άφησαν οι Άγγλοι εδώ στην Κύπρο είναι ένα καλά δομημένο και οργανωμένο Κτηματολόγιο και έτσι δεν υπάρχει αυτή η άναρχη κατάσταση που δυστυχώς υπάρχει στην Ελλάδα και δεν φαντάζεσαι πόσο με πονά. Υπάρχει τίτλος ιδιοκτησίας για κάθε σπιθαμή γης και οι κρατική γη, η χαλίτικη όπως λέγεται εδώ πέρα, που είναι και τα δάση, δεν υπάρχει περίπτωση να καταλήξει σε οικόπεδα, άρα δεν έχουν λόγο να βάλουν κακόβουλα πυρκαγιά.

Το δικό μας Τρόοδος από ηλιθιότητα της Αρχής Ηλεκτρισμού έχει καεί. Πως περνάς κύριε καλώδια υψηλής τάσης πάνω από τέτοια περιοχή; Αργά ή γρήγορα θα γίνει το μοιραίο…

Ίσως όπως λες η νοοτροπία να είναι ανασταλτικός παράγοντας αλλά η δημιουργία Κτηματολογίου είναι αυτή που θα φέρει την απαραίτητη θεσμική αλλαγή στην οποία. θέλει δεν θέλει, η νοοτροπία θα πατήσει για να αλλάξει. Όσο ξέρουν ότι δεν υπάρχει Νομοθεσία οι επιτήδειοι αγριεύουν και αποθρασύνονται όλο και περισσότερο. Το Κτηματολόγιο είναι η βάση, η αρχή γι αυτή την αλλαγή. Χωρίς την απαραίτητη νομοθεσία, οι νοοτροπίες δεν θ αλλάξουν ποτέ.
Ας γίνει η αρχή επιτέλους. Τόσα χρόνια που τα ακούω και ακόμη τίποτα.
Αν ξέρουν πως θα υπάρξει πολιτικό κόστος, μόνο τότε θα προωθήσουν αυτή την θεσμική αλλαγή. Μην τους αφήνετε στα μαλακά.

Καλή σου μέρα.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

έτσι. Μια ήσυχη λέξη στ’ αυτί ήθελα...

A.F.Marx είπε...

Κανένα κονδύλι από καμία πηγή χρηματοδότησης δε δόθηκε για το Κτηματολόγιο Δασών από το 1998 μέχρι και σήμερα.

To γράφει ο σημερινός "Ρ"